نقاشی کودکان و شیوه های آموزش از بدو تولد تا ۱۴ سالگی

توضیحات

در کتاب نقاشی کودکان و شیوه های آموزش از بدو تولد تا ۱۴ سالگی

مطالب مفید و کاربردی و موارد متنوعی گنجانده شده است. والدین و مربیان نقش و وظایفی را در آموزش و برخورد با آثار هنری کودکان دارند که باید در مسیر آموزش و هدایت کودکان این موضوع جدی گرفته شود. از جمله مراحلی که کودکان از بدو تولد تا نوجوانی دز زمان کشیدن نقاشی هایشان سپری می کنند و فوایدی که نقاشی کشیدن برایشان دارد و ارتباط نقاشی با خلاقیت را مطرح کرده ایم. بح ث روانشناسی نقاشی کودکان از جمله مباحث مهمی است که اصولا کمتر به آن توجه می شود و بخش کوچک و محدودی از آن در این کتاب گنجانده شده است تا راهگشایی برای عمیق شدن بزرگترها در نقاشی های کودکان باشد. در پایانِ مطالب کتاب، خلاصه ای از روش های آموزش نقاشی به کودکان مطرح شده تا مربیان و والدین، روش های آموزش نقاشی به کودکان و دانش آموزان را بشناسند.
از آنجا که کودکان سرمایه هر ملتی هستند، آموزش به آنها و شناخت نیازهایشان ضروری است. هنر نقش بزرگی در تربیت افراد جامعه دارد و کودکان از این امر مستثنی نیستند. نقاشی نیازی است که به وفور در کودکان دیده می شود اما هنوز هم نقاشی کودکان از مسائل پیش پا افتاده در زندگی روزمره کودکان محسوب می شود. بازی، کارِ کودکان و هنر هم یک فرم از بازی است. هنر در دنیای کودکان، بازی محض است و در جریان بازی است که کودکان آموزش می بینند. ما حاصلِ بازی های دوران کودکیمان هستیم. برای کودک، بازی و هنر جدایی ناپذیرند.

کودکان نقاشی را نوعی بازی به شمار آورده و همانطور که با اسباب بازی هایشان بازی کرده و لذت می برند، از نقاشی کشیدن با ابزار گوناگون هم لذت می برند.
بازی های دوران کودکی نوعی برون ریزی و تخلیه روانی حالاتی مانند پرخاشگری است. از آنجا که دوران کودکی، دوران یادگیری و کسب تجربه است، در خلال نقاشی که نوعی بازی است شناخت کودکان افزایش یافته و بر دید بصری و آینده آنها تأثیرگذار است. هرچه بیشتر این ارتباط حفظ شود به همان اندازه خلاقیت شخصی می تواند به صورت موفقیت آمیزتری دنبال شود. خط خطی کردن و نقاشی، امری غریزی و وابسته به دنیای مخصوص کودکان است. کودکان به طور غریزی گرایش به کشیدن دارند و می خواهند دنیایی را که دیده و تجربه کرده اند نمایش دهند. اجتماعی کردن رفتار کودک به امکان ارتباطش به و سیله خطوط و علائم بستگی دارد. کودکان به طور غریزی به نقاشی کردن می پردازند و ما بزرگترها می توانیم در این بازی با آنها همراه شده و غیرمستقیم با شیوه های مختلف سعی کنیم تا آنها از طریق تصویر، خودشان را بیان کنند .
در کودکی مهارت های لازم برای نوجوانی کسب می شود و دستیابی به این توانائی ها در بزرگسالی کودکان بسیار اهمیت خواهند داشت. شناخت نیازهای آموزشی و احتیاجات هنری کودکان، در شناخت اهمیت هنر برای کودکان، برنامه ریزی و هرچه بهتر ارائه دادن آموزش ها در درس هنر مؤثر بوده و به بهبود آنها کمک می کند. این مسائل هنگامی که در کودکی جدی گرفته نشود، ما را با جامعه ی بزرگسالی روبرو خواهد کرد که بسیار از کمبود سواد بصری رنج می برند. پرورش ذوق هنری کودکان وسیله ای غیر مستقیم برای سامان دادن به شخصیت آنهاست.
برآورده شدن نیاز کودکان در زمینه هنر و توانایی درک زبان تجسمی، کودکان را با اعتماد به نفس و در ارتباطات موفق می سازد. برای فهم نقاشی کودکان، فقط نگاه کردن به آنها کافی نیست و باید آنها را مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم.
آموزش مفاهیم از طریق هنر به علت تفهیم سریع، راحت و مطابق میل باطنی کودک نتایج مفیدی دارد. تعلیم و تربیت هنری خصوصا نقاشی، توانائی ها و استعدادهای کودکان را رشد داده و ابزار سودمندی برای رشد عاطفی کودکان است. در واقع نقاشی کودکان بازتاب زندگی اجتماعی، تجارب شخصی و بیان احساس آنها درباره محیط اطرافشان و همچنین بهانه ای برای تربیت انسان های توانا و شایسته می باشد. نقاشی کودکان بار اطلاعاتی فراوانی داشته و به بیان گذشته، حال و آینده آنها می پردازد و اطلاعات فراوانی را از محیط اطراف به کودک منتقل می کند. هر کودکی می تواند از طریق نقاشی آنچه را که در ضمیر ناخودآگاه دارد و احتمالا باعث اضطراب و ناراحتی اش می شود بیان کند .
باید به کودکان فرصت داده شود که با نقاشی و خلق آثار هنری، خود را بهتر شناخته و چیزهای زیادی را درباره امور اجتماعی، هدایت و نظم و انضباط یاد بگیرند. کودکان چیزهایی که می دانند و درک می کنند را ترسیم می کنند نه چیزهایی را که می بینند. نقاشی کودکان تحت تاثیر امیال، خواسته ها، ترس ها، شادی ها، آرزوها، بینش و دیدگاهشان به زندگی است. باید به وسیله نقاشی، به کودکان، نحوه بیان تفکراتشان را با کمک عناصر بصری و تجسمی بیاموزیم.
کسانی که درک درستی از طراحی ها و نقاشی های بچه ها ندارند، تناسب های غلط و حذف جزئیات را به بی مهارتی آنها نسبت می دهند. به طور کلی هرچه کودکان بزرگتر می شوند، نقاشی هایشان با جزئیات بیشتر و واقعگرایانه تر می شوند. فراموش نکنیم نقش ما، جهت دهی و هدایت و راهنمایی است. پس کمک ما به دانش آموز و نوآموز باید به گونه ای باشد که او بتواند خودش تمرین ها را انجام دهد. سالهاست در حال آموزش نقاشی به کودکان هستم و در تلاشم تا بتوانم کتابی مفید و در خور خوانش بنویسم و اطمینان دارم با تلاشی که در امر تألیف کتاب نقاشی کودکان و شیوه های آموزش از بدو تولد تا ۱۴ سالگی به کار برده ام، قطعا کتابی مفید می باشد و ارزش بارها خواندن را دارد .