راهبردهای روابط کار در سازمان ها

توضیحات

راهبردهای روابط کار در سازمانها (مجموعه رشته مدیریت)

روابط کار در سازمان از جمله مباحث مهم و ضروری در یک جامعه صنعتی است. روابطی از قبیل رابطه کارگر و کارفرما، کار فرما با سازمان های کارگری و … از جمله این روابط می باشد. با توجه به اینکه در دهه های گذشته به روابط کارگر و کارفرما کمتر توجه می شد به مرور زمان سازمان هایی تشکیل شد تا روابط میان هریک از طرفین را بررسی نماید. امروزه با توجه به قوانین جدید و پیشرفت علوم در جهت یکسان سازی کار، هریک از طرفین (کارگر و کارفرما) نحوه برخورد با یکدیگر، شرح وظایف ، جایگاه و مقام و منزلت یکدیگر را به خوبی درک نموده و با شناخت یکدیگر از بروز مشکلاتی در محیط های کاری جلوگیری می نمایند. چون هریک از طرفین نیازمند یکدیگرند. وجود نیروی کار به تولید محصولات ، خدمات ، رشد و شکوفایی صنعت یک کشور و در نهایت رسیدن به سود کمک شایانی خواهد نمود همچنین و جود کارفرمایان در رأس کار مایه دلگرمی نیروی انسانی می شود . آنها به نیروی کار خود حقوق میدهند، انگیزه میدهند و درنتیجه کارایی سازمان خود را ارتقا می بخشند.

بطور کلی روابط کار فرآیند تصمیمات منطبق با شرایطی از قبیل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، به منظور تنظیم روابط کارکنان و مدیریت در جهت رعایت حقوق هر یک از طرفین می باشد .

اکثر صاحب نظران بر این باورند که نظام روابط کاردر هر جامعه ای بازتاب شرایط محیطی آن جامعه است . جوامع موفق با داشتن روابط کار استاندارد سعی در بهبود این روابط دارند. روابط کار در سطح یک سازمان بصورت اثربخشی سازمانی و رضایت شغلی تجلی می یابد که ثبات و بقای سازمان را تامین می کند درسطوح بالاتر یعنی ملی و بین المللی نیز کمک خواهد کرد تا یک جامعه سودآور ایجاد شده و امنیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را تعالی می بخشد.

امید است این مجموعه سودمند مورد توجه و عنایت مخاطبین واقع شده و در راستای تنظیم روابط کار و ارتقاء سطح تعامل فی مابین کارگر و کار فرما مورد استفاده قرار گیرد .

همه می دانند کار کردن برای کارکنان در یک نهاد یا سازمان، بدون همراهی و همگامی کارکنان به بار نخواهد نشست، همراه کردن کارکنان، جلب مشارکت و اعتماد آنان برای پیشرفت های مادی و معنوی سازمان از جمله وظایف و کارکردهای اساسی روابط عمومی است.

تقویت روابط عمومی ها جهت تقویت روابط عاطفی مدیران و کارکنان، جایگاه روابط عمومی در اطلاع رسانی دولت و فرهنگ سازی در سازمانها از دیگر کارکردهای این نهاد است.

توجه ویژه به روابط عمومی، به عنوان نهادی که می تواند به صورت نظام مند، برنامه ریزی شده و سنجیده در جهت ایجاد، حفظ و گسترش تعامل و تفاهم مدیران با کارکنان اقدام کند، بسیار حائز اهمیت است.

آن چه در سنوات گذشته متأسفانه به اشکال و صور گوناگونی باعث شده، روابط عمومی همچنان بی اثر و یا کم اثر جلوه کند، همانا اقتدارگرایی مدیران، رواج سیستم ارادت سالاری به جای شایسته سالاری، نگاه ابزاری به روابط عمومی، دانای کل جلوه دادن برخی مدیران، بیگانگی سازمانی و یا بیگانگی حرفه ای بسیاری از مسئولان، پایین بودن آگاهی بعضی از کارکنان و مدیران ارشد به اهمیت و نقش روابط عمومی بوده است.

همچنین کم مهارتی و مشکل فنی و ضوابط قانونی و اداری برای کار روابط عمومی ها، آسیب پذیری همبستگی و روح کار جمعی در مدیران روابط عمومی و مطلق اندیشی چه در مدیران روابط عمومی و چه برخی از مدیران سازمان، بی توجهی به طرح های پژوهشی و افکارسنجی-که همه و همه موجبات بی توجهی یا کم توجهی به افکار عمومی را سبب شده و عدم مشارکت کارکنان در تصمیم گیری ها را که از دغدغه های جدی است- باعث شده است.

انتظار می رود با گماردن مدیران علمی ارزش گرا و فرآیند محور، مدیرانی در مصدر امور روابط عمومی ها قرار گیرند که از لحاظ فنی، تخصصی، تجربی و توانمندی های فردی با برنامه ریزی ارتباطی ویژه و پژوهش های افکار عمومی توانایی جلب مشارکت عمومی و اعتمادسازی در افکار عمومی را دارا باشند و فرآیند توسعه سازمانی و تحقق عملی کارکردهای روابط عمومی را به نحو مطلوبی فراهم کنند.

روابط عمومی ها تاکنون نتوانسته اند به طور کامل نگاه حرفه ای و تخصصی را در خود ایجاد نمایند؛ چرا که از یک طرف غالب مسئولان به این هنر و فن توجهی نکرده اند و از طرفی بسیاری از مدیران ما با کارکردهای روابط عمومی ایده آل آشنا نبوده اند.شعار مهرورزی، عدالت گستری، خدمت به بندگان خدا و پیشرفت مادی و معنوی کشور (شعارهای ریاست جمهوری جدید) نیاز به مکانیزم هایی دارد و یکی از این سازوکارها روابط عمومی ها هستند.

روابط عمومی مدون و برنامه ریزی شده یکی از ابزارهای قوی مدیریت افکار است، روابط عمومی به عنوان اصلی ترین حلقه ارتباط بین مدیران و کارکنان، مسئولیت خطیری در فرآیند دسترسی مدیران و افکار جمعی کارکنان دارند. بدون شک روابط عمومی به عنوان یک «فن» و «هنر» نقش بسزایی در برقراری و تسهیل ارتباط دوسویه بین مدیران سازمان و کارکنان دارد، به طوری که امروزه کمتر سازمانی را می توان یافت که خود را بی نیاز از روابط عمومی بداند و در عین حال موفقیت های چشمگیری را در زمینه های مورد نظر و تحقق اهداف از پیش تعیین شده به دست آورده باشد. اما اگر روابط عمومی ها بخواهند تأثیر گذار باشند، باید از همه نظر در «جایگاه» بایسته و شایسته خود قرار داشته باشند.